《春景图》

冉乔峰

                                             《春景图》
                                    春天来了，庄稼人开始农耕了
6 d; L; C( }: D- X) i# _) O                                    牛儿也忙了，不过你不寂寞
1 ^) E) j9 Q% y8 U( c  S                                    鸟儿在歌唱，在给你加油。
2 m' G. w( D$ _; i' `$ g8 u                                    
                                    起风了，鱼儿在游荡，蚂蚁在搬家
                                    噢，是要下雨了，风儿也来报信了
2 P4 A  G0 v7 C; v0 e% I: i& Z                                    它说；雨不会太大，别担心
) S, C1 i* w3 W& F                                     地上的花苞们，兴奋了
$ l) p: d& R# L. }# y                                     因为下一刻，将是它们争艳的盛会。
% B4 M, q- ^  O4 i4 l1 J
                                     雨，滴落在世间的万物，有的愁，有的高兴
4 I9 A  J. d+ F. a8 j1 F                                     比如，隔壁家的大娘，她的老伴儿还在山上
& C" |  C9 I  ~) C6 b1 K# p  y! D7 b                                     下雨了，也不知回来，感冒可咋整？

                                      也许是雨看见了山上的那位大爷
                                       雨不忍心的走了，太阳的出现照干了老汉衣衫
                                       他甩了甩汗水，扛起锄头，继续劳作。
; C& `5 }& f, J9 _* @; G" [
& x$ ], d  r- j                                      在雨后的山间，一条美丽的彩虹跨沟而成
9 F; a2 F* N1 x5 O                                      也许是万物对上天的回报，这是感恩的汇聚。
8 \: c3 p: E) H- V5 ^# [                                      太阳看到彩虹，报已知足的微笑。

木之华

悦读