《拉开帘子，敞开门窗》

植物人

                               《拉开帘子，敞开门窗》
: D4 ]' G2 V8 }# Y
* r0 s* ?- C0 D3 V                             当眼睛渐渐适应了黑暗
# M' Q8 o  B0 J6 H7 s, H                             心灵就慢慢疏远了光明
                             这些你都没有察觉
                             你正被内心的一场风暴裹挟
                             生拉硬扯着那层帘子
! N' e0 o* I! N, x5 M                             不悲哀看不见的障碍
' k( z) X# u; g                             却欣喜看得见的装饰
; E6 r* L+ L" A+ P                             多想让你看透：
7 h& j& F1 W- {) h                             隔着帘子与人
                             恰是隔着帘子对己
2 _% ^" ?& N( J; S/ |! [, q
8 K+ `2 G# F/ U" _7 J                             帘子啊
. o- c! r+ A! Q( G2 Q                             有勇气面对黑暗
3 k: Y  b& n; E+ A                             为什么
                             没有勇气正视阳光
                             当阳光已洒满热情
+ O8 m$ L4 R' T/ |- g, \) B                             多想你能拉开帘子
                             不说娇揉的话
6 ?7 g6 x$ r: T: G! ~                             我也敞开门窗
  k& I. D8 P, y7 C                             不写忸怩的诗

碧霞青羽

我也敞开门窗
不写忸怩的诗
好，把内心的情感都用诗倾诉出来，心就亮堂快乐了！

植物人

谢谢你的理解和支持！吻你！

王学玉

                             多想让你看透：
                             隔着帘子与人
                             恰是隔着帘子对己
: g: [1 s+ [) M; q/ E  n& G1 K# J
                             帘子啊
" Z- H  m2 I! F% z- v3 v/ m                             有勇气面对黑暗
3 `5 Z8 W2 y" ^0 ]5 \                             为什么
: C: D1 {9 h7 m" R                             没有勇气正视阳光
6 L6 P/ ]/ m5 M7 Y# I( y                             当阳光已洒满热情
  t- ?) w: e% J5 }( ^7 B1 R                             多想你能拉开帘子
8 L& c9 M4 f& v* \& G. T                             不说娇揉的话
( s4 V/ F; Q1 o  N1 [. _* J$ b# a                             我也敞开门窗
                             不写忸怩的诗
: W( U+ P6 `2 W3 ^) `- ^8 l1 `: C

植物人

谢谢您老的厚爱！倍受鼓舞。

西河草

禅意诗人！

植物人

”犹抱琵琶半遮面“有时是一种魅力，有时是一种掩饰，如果是后者，我决不欣赏赞同。谢谢西河草的美誉。我不敢当啊！